φειδάλφιτος

-ίτου, ὁ, Α

1. αυτός που εξοικονομεί τα απαραίτητα για την ζωή

2. (γενικά) οικονόμος, φειδωλός.

επίρρ...

φειδαλφίτως Α

1. φειδωλά

2. (κατά το λεξ. Σούδα) «ἐκ τοῡ ἄλφιτον

ὅ ἐστι πεφεισμένως τῶν ἀλφίτων».

[ΕΤΥΜΟΛ. < φείδομαι + ἄλφιτον «ξεφλουδισμένο, χοντροκομμένο κριθάρι» (πρβλ. λευκ-άλφιτος, πολυ-άλφιτος). Η λ. απαντά στον τ. τού επιρρ. φειδαλφίτως, με βάση τον οποίο υποτίθεται η ύπαρξη τού επιθ. φειδάλφιτος].